هدف: بررسی اختلال های روانی در ورزشکاران مصرف کننده استروییدهای آنابولیک هدف اصلی پژوهش حاضر است. روش: در این بررسی مقطعی - توصیفی ، 59 ورزشکاران کرمانی، که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند به کمک آزمون SCL-90-R در سه گروه سنجش و مقایسه شدند، گروه یک شامل ورزشکارانی بود که از این مواد استفاده نمی کردند؛ گروه دوم برگیرنده ورزشکارانی بود که این مواد را به کار می برند و گروه سوم را افرادی تشکیل می دادند که پیشتر از این مواد استفاده میکردند. یافته های: شیوع لحظه ای برای همه اختلال های روانی مورد سنجش برای سه گروه به ترتیب عبارت بود از: 97/60%، 45/78% و 43.35% نمره تمام مقیاس ها به جز ترس مرضی، افکار پارانویید و روان پریشی درگروه دوم از سایر گروه ها بیشتر بود. نتیجه: مصرف غیر غیر مجاز استروئیدهای آنابولیک به عنوان روشی برای زورافزایی می تواند زیانبار بوده و پیامدهای ناگوار بدنی و روان شناختی در پی داشته باشد.

مقدمه: گزارشی از مشکلات کاردیوواسکولر در افراد بدنساز مصرف کننده AAS وجود دارد. عوارض جانبی این هورمونها روی عملکرد اندوتلیوم می تواند توجیه کننده شروع پدیده آترواسکلروز و در نهایت وقایع کاردیوواسکولر باشد.مواد و روشها: در این مطالعه 30 مرد بدنساز غیر سیگاری که AAS مصرف می کردند و 30 مرد غیرسیگاری ورزشکار (جودوکار) در نظر گرفته شده اند. گروه اول به سه زیر گروه تقسیم شده اند: 14 نفر در فاز استروییدی، 8 نفر در فاز Post Stroid و 8 نفر در فاز Out_Work بودند. لیپیدهای سرم و گلوکز خون ناشتا برای کنار گذاشتن افراد دارای دیابت و هایپرلپیدمی از مطالعه اندازه گیری شد. قطر شریان براکیال در زمان استراحت، بعد از خالی کردن کاف فشار خون و بعد از قرص زیر زبانی نیتروگیلیسیرین اندازه گیری شد. دیلاتاسیون ناشی از افزایش جریان (FMD) و دیلاتاسیون ناشی از نیتروگیلیسیرین (NMD) و در نهایت نسبت FMD به NMD اندازه گیری شد.نتایج: مصرف AAS همراه با افزایش مشخص در BMI و کلسترول LDL بود. میانگین نسبت FMD به NMD (شاخص عملکرد اندوتلیوم) در افراد مصرف کننده AAS به طور بارزی کمتر از گروه کنترل بود 0.96(0.05)) در برابر 1(0.08) با (p=0.03. بعد از یکسان کردن BMI و سن و وزن بین دو گروه، تفاوت قابل توجه در شاخص عملکرد اندوتلیوم بین دو گروه مشاهده نشد. (p=0.21).نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که مصرف AAS در بدنسازان مصرف کننده هورمون اثرات مستقیم روی عملکرد اندوتلیوم ندارد. مطالعات دیگری در آینده با تعداد نمونه بیشتر و اندازه گیری متابولیتهای ادراری پیشنهاد می شود.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی اضطراب رقابتی و بیش تمرینی ادراک شده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای میانگین سنی 6 ± 24 سال و سابقه ی ورزشی 1 ± 3 سال بودند. داده ها از طریق پرسشنامه های اضطراب رقابتی و بیش تمرینی ادراک شده جمع آوری شد. یافته های پژوهش حاضر، به وسیله ی تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی مستقل، نشان داد که ورزشکاران بدون مصرف استروییدهای آنابولیک از اضطراب شناختی و اضطراب بدنی بالاتری نسبت به ورزشکاران مصرف کننده ی این مواد برخوردارند، اما در اعتمادبه نفس میان دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در متغیر بیش تمرینی ادراک شده گروه بدون مصرف از بیش تمرینی بالاتری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که یکی از دلایلی اصلی مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران، مزایای آن در کاهش حالات منفی و ارتقای عملکرد روانی و جسمانی است که شیوع آن را روزبه روز افزایش می دهد.

مقدمه و هدف: مصرف غیر مجاز استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران ورزشهای رقابتی و بدنسازی که از آن به عنوان دوپینگ نام برده میشود؛ در کشور ما به دلیل عدم وجود سیستمهای نظارتی پیشرفته و کارآمد متاسفانه شایع و فراگیر می باشد. با توجه به عدم توافق نظر در مورد عوارض قلبی عروقی این داروها و نیز نتایج متناقض مطالعات انجام شده؛ مطالعه فعلی به منظور تعیین یافته های اکو کاردیوگرافی در ورزشکاران مصرف کننده این داروها طراحی و اجرا گردید.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی افراد ورزشکار بدن ساز با سابقه بیش از یک سال ورزش مداوم حداقل دو جلسه در هفته شناسایی شدند و براساس شرح حال، افرادی که مصرف استروییدهای آنابولیک قبل از هر جلسه تمرین داشته اند و افراد ورزشکار بدن ساز که این داروها را مصرف نکرده اند انتخاب شدند و با افرادی که از نظر سن و اندکس توده بدنی همسان بوده ولی ورزشکار نبودند مقایسه گردیدند.نتایج: سه گروه از نظر سن، اندکس توده بدنی، سایز بطن چپ، کسر جهشی، کمپلیانس بطنی و عملکرد دریچه ها تفاوت قابل توجهی نداشتند. ولی ضخامت سپتوم و دیواره آزاد بطن در زمان دیاستول در دو گروه ورزشکار بیشتر از گروه غیر ورزشکار بود ولی تفاوت مشاهده شده فقط بین گروههای اول و سوم قابل توجه بود (Pvalue=0.05) و اندکس فوق بین دو گروه ورزشکار تفاوت قابل توجه آماری نداشت.نتیجه نهایی: تفاوت قابل توجه در ضخامت دیاستولیک سپتوم و دیواره آزاد بین گروه های اول با سوم و نیز عدم وجود تفاوت بین گروه های ورزشکار نشاندهنده این واقعیت است که مصرف طولانی مدت استروییدهای آنابولیک (بیش از یک سال) تنها موجب تشدید هیپرتروفی فیزیولوژیک ناشی از ورزش ایزومتریک میگردد. بعلاوه مصرف طولانی مدت و در مقادیر فوق طبی این داروها تاثیر قابل توجهی بر عملکرد و سایز بطن چپ ندارد.

از گذشته سو مصرف استروییدهای آنابولیک مشکل بزرگ تمام رشته های ورزشی به خصوص رشته های قدرتی مانند بدن سازی و پاورلیفتینگ بوده است. هم چنین عوارض شایع و گاه تهدید کننده حیات این داروها، برای خود ورزش کاران موضوع مهم و مورد بحثی می باشد. مصرف این مواد از حدود دهه 50 میلادی در ورزش کاران رواج یافت و با افزایش مصرف آن ها، گزارش هایی از سراسر جهان در رابطه با اثرات جانبی تهدید کننده آن ها منتشر شد. از جمله این عوارض، می توان به تومورهای کبدی، ژنیکوماستی، کوتاهی قد در نوجوانان و ریزش مو در ورزش کاران اشاره کرد. با توجه به اهمیت موضوع و وجود گزارش هایی در رابطه با مصرف بی رویه استروییدهای آنابولیک در ورزش کاران کشورمان، برآن شدیم تا فراوانی مصرف این مواد و سطح آگاهی ورزش کاران را در سطح شهر کرج تعیین کنیم. در این مطالعه مقطعی، 403 ورزش کار رشته بدن سازی از 9 باشگاه در سطح شهر کرج توسط نمونه گیری چند مرحله ای مورد بررسی قرار گرفتند. روش جمع آوری داده ها استفاده از پرسش نامه ای شامل 25 سوال دموگرافیک و اختصاصی در زمینه سنجش آگاهی از عوارض داروها بود. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ver 11 و آزمون های آماری Spearman correlation coefficient، ANOVA، Chi-square  و T.test داده های طرح توصیف شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سنی ورزش کاران (8± )6/22 سال به دست آمد و اغلب آن ها دارای تحصیلات زیردیپلم بودند (1/47%). سیزده درصد ورزش کاران از این داروها استفاده می کردند و در حدود 13% نیز سابقه مصرف آن ها را ذکر می کردند. شایع ترین استرویید مصرفی، اکسی متولون با شیوع 7/16% بود. حدود 2/22% از ورزش کاران از نوع تزریقی استروییدهای آنابولیک استفاده می کردند. از مجموع امتیاز کل پرسش نامه (400 امتیاز)، میانگین سطح آگاهی ورزش کاران 8/66 به دست آمد. بیش ترین میزان آگاهی مربوط به عوارض ناندرولون بود. بین سن ورزش کاران، سطح تحصیلات و سابقه ورزشی آن ها با آگاهی از عوارض داروها ارتباط مستقیم وجود داشت. به طور کلی سابقه حداقل 1 نوبت مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزش کاران مورد بررسی در حدود 26% بود که این میزان نسبتا بالا و نگران کننده است. آگاهی از عوارض این داروها بسیار پایین بود بنابراین آموزش ورزش کاران در مورد عوارض استروییدهای آنابولیک و اجرای طرح تحقیقاتی در مورد نگرش جوانان نسبت به مصرف این داروها توصیه می گردد.

مقدمه: ورزشکاران، به خصوص ورزشکاران رشته بدن سازی، داروهای استروییدی آنابولیک را جهت افزایش توان و رشد عضلانی مصرف می کنند. این مطالعه جهت بررسی فراوانی میزان استفاده و نوع داروهای مصرفی در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان طراحی گردید.روش ها: به منظور تعیین فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک پرسش نامه ای که محرمانه بودن اطلاعات در آن گوشزد گردیده بود، توسط 202 نفر از ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان تکمیل گردید؛ سپس اطلاعات لازم شامل مشخصات دموگرافیک (سن و تحصیلات)، فراوانی مصرف دارو، نوع داروی مصرفی و مدت استفاده از داروهای مذکور استخراج و داده ها با کمک روش های آماری آنالیز شد.یافته ها: فراوانی استفاده از داروهای استروییدی آنابولیک در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان 18.8 درصد به دست آمد. میانگین مدت زمان فعالیت ورزشی در افرادی که از دارو استفاده می کردند (38.8 ماه) به صورت معنی داری بالاتر از گروهی بود که از داروهای فوق استفاده نمی کردند ( 14.3ماه). اکسی متولون پر مصرف ترین داروی مورد استفاده نابه جا بود؛ بدین معنی که 42 درصد از ورزشکاران مصرف کننده داروهای استروییدی آنابولیک تنها از اکسی متولون استفاده می کردند. فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک ارتباط معنی داری را با سن و تحصیلات ورزشکاران بدن ساز نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان دهنده مصرف نابه جای استروییدهای آنابولیک توسط ورزشکاران رشته بدن سازی در شهر کرمان می باشد. لذا جهت حل این معضل مسوولین دست اندرکار مسایل بهداشتی بایستی اطلاعات لازم را در رابطه با عوارض نامساعد و خطرات مصرف داروهای استروییدی آنابولیک در اختیار ورزشکاران قرار دهند.

سابقه و هدف: ورزشکاران، به خصوص ورزشکاران رشته بدن ساز، داروهای استروییدی آنابولیک را جهت افزایش توان و رشد عضلانی و بهبود وضعیت ظاهری مورد استفاده نا به جا قرار می دهند. با توجه به نامشخص بودن فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک، این مطالعه جهت بررسی فراوانی میزان استفاده و نوع داروهای مصرفی در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان طراحی گردید.مواد و روش ها: به منظور تعیین فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک پرسش نامه ای که محرمانه بودن اطلاعات در آن گوشزد گردیده بود، توسط 202 نفر از ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان تکمیل گردید و اطلاعات لازم شامل مشخصات دموگرافیک (سن، تحصیلات)، فراوانی مصرف دارو، نوع مصرفی و مدت استفاده از داروهای مذکور استخراج گردید و داده ها با کمک روش های آماری آنالیز گردید.یافته ها: فراوانی استفاده از داروهای استروییدی آنابولیک در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان 18.8 درصد به دست آمد. میانگین مدت زمان فعالیت ورزشی در افرادی که از دارو استفاده می کردند (38.8 ماه) به صورت معنی داری بالاتر از گروهی بود که از داروهای فوق استفاده نمی کردند (14.3 ماه). اکسی متولون پرمصرف ترین داروی مورد استفاده نا به جا بود. بدین معنی که 42 درصد از ورزکاران مصرف کننده داروهای استروییدی آنابولیک منحصرا از اکسی متولون استفاده می کردند. فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک ارتباط معنی داری را با سن و تحصیلات ورزشکاران بدن ساز نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده مصرف نا به جای استروییدهای آنابولیک توسط ورزشکاران بدن سازی در شهر کرمان می باشد. لذا جهت حل این معضل مسوولین دست اندرکار مسایل بهداشتی بایستی اطلاعات لازم را در رابطه با عوارض نامساعد و خطرات مصرف داروهای استروییدی آنابولیک در اختیار ورزکاران قرار دهند.

زمینه: مکمل های غذایی و استروییدهای آنابولیک محصولات تجاری در دسترسی هستند که به عنوان مواد افزودنی به رژیم غذایی توسط بسیاری از ورزشکاران مصرف می شوند. مطالعه حاضر با هدف مرور سیستمیک و متاآنالیز بر روی کلیه مطالعات انجام شده در خصوص فراوانی مصرف مکمل های غذایی و دارویی در بین ورزشکاران ایرانی انجام شده است. روش کار: این مطالعه بر اساس دستورالعمل PRISMA بر روی بانک های پژوهشی شامل SCOPUS، Google Scholar، Web of Knowledge، PubMed، SID و Magiran انجام شد و در کل پس از ارزیابی کیفیت، 13مقاله شامل مصرف مکمل ها در بین ورزشکاران (7مطالعه) و مقالات با محوریت ارزیابی مصرف استروییدهای آنابولیک (6 مطالعه) وارد ارزیابی نهایی شدند. یافته ها: ارزیابی متاآنالیز انجام شده بیانگر شیوع کلی 55 % از مصرف مکمل های غذایی در بین ورزشکاران ایران بود. نتایج مطالعه حاکی از هتروژنیسیتی بالای بین مطالعات مزبور (ضریب I2 برابر 159/99، 001/0>P) بود. هم چنین ارزیابی متاآنالیز انجام شده شیوع کلی 9/38% از مصرف استروییدهای آنابولیک را در بین ورزشکاران نشان داد. در این مورد نیز یافته این مطالعه حاکی از هتروژنیسیتی بالای بین مطالعات (ضریب I2 برابر 926/98 و 001/0>P) بود. نتیجه گیری: نیمی از ورزشکاران ایرانی از مکمل های غذایی و یک سوم آنان از استروییدهای آنابولیک استفاده می کنند. به نظر می رسد توزیع فراوانی استفاده از این داروها و مکمل ها تحت تاثیر فاکتور تفاوت جغرافیایی باشد.

مقدمه: مصرف استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک در ورزشکاران و جوانان غیرورزشکار افزایش یافته است. هدف این پژوهش بررسی شیوع سوءمصرف استروییدهای آنابولیک و میزان آگاهی از پیامدهای منفی و نگرش به آن ها در ورزشکاران مرد رشته بدن سازی شهر کرمانشاه بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی است که در سال 1397 انجام شده است. جامعه آماری همه ورزشکاران مرد رشته بدن سازی شهر کرمانشاه بودند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه 25 سوالی استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک (7 پرسش برای کسب اطلاعات زمینه ای، 9 پرسش مربوط به آگاهی، 4 پرسش مربوط به نگرش و 5 پرسش مربوط به شیوع مصرف) بود که در میان 250 نفر از ورزشکاران مرد، به عنوان نمونه های آماری، با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای توزیع شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS vol. 22 و آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 0. 05 ≥, P) تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که در حال حاضر، 2/65 درصد از آزمودنی ها به مصرف این داروها (آنابولیک ها و استروییدها) عادت داشتند. عمده ترین علت مصرف این مواد افزایش بافت عضلانی و قدرت بود. بر اساس نتایج این تحقیق، میان شیوع مصرف استروییدهای آنابولیک-آندروژنی با نگرش (0. 021=P؛ 0. 78-=r)، آگاهی (0. 032=P؛ 0. 73-=r) و سطح تحصیلات (0. 022=P؛ 0. 79-=r) رابطه معکوس و معنا داری وجود دارد؛ همچنین میان سابقه ورزشی با شیوع مصرف استروییدهای آنابولیک-آندروژنی (0. 035=P؛ 0. 68 =r)، نگرش (0. 013=P؛ 0. 84 =r) و آگاهی (0. 012=P؛ 0. 85 =r) رابطه کاملا معنا داری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: یافته های تحقیق میزان مصرف بالای داروهای استروییدی را نشان می دهد؛ همچنین میزان آگاهی مصرف کنندگان این داروها پایین بود. آگاهی پایین همراه با باورهای غلط، در دسترس بودن و آسانی تهیه این داروها می تواند سبب افزایش مصرف این داروها در ورزشکاران و جمعیت های مختلف شود که این امر لزوم توجه بیشتر مسیولان و طراحی برنامه های پیشگیری را آشکار می سازد.

زمینه و هدف: سوء مصرف استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک یکی از مشکلات اساسی در بسیاری از رشته های ورزش به ویژه در رشته بدنسازی است. هدف این پژوهش شیوع سوء مصرف استروییدهای آنابولیک و میزان آگاهی و نگرش از پیامدهای منفی آنها در زنان بدنساز شهرستان کرمانشاه بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی است. جامعه آماری کلیه زنان ورزشکار بدنساز شهرستان کرمانشاه بودند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه 25 سوالی (7 سوال برای کسب اطلاعات زمینه ای، 9 سوال مربوط به آگاهی، 4 سوال مربوط به نگرش و 5 سوال مربوط به شیوع مصرف) (آلفا کرونباخ 0. 84) بود، که در بین 150 نفر از ورزشکار زن به عنوان نمونه های آماری توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0≥ P) استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که 66/36 % از آزمودنی ها در حال حاضر عادت به مصرف این داروها (آنابولیک ها و استروییدها) داشتند. عمده ترین دلیل مصرف این مواد افزایش بافت عضلانی و قدرت بود. براساس نتایج این تحقیق بین شیوع مصرف مکمل های ورزشی (استروییدهای آنابولیک‐ آندروژنی) با نگرش؛ آگاهی و سطح تحصیلات رابطه ی معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین، بین سابقه ورزشی با شیوع مصرف مکمل های ورزشی، نگرش و آگاهی رابطه ی کاملا معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: میزان آگاهی زنان بدنساز در مورد عوارض این داروها به طور معنادار پایین بود. به نظر می رسد افزایش روزافزون مصرف AAS به نگرانی بهداشت عمومی تبدیل شده است که دلالت بر لزوم اجرای برنامه های آموزشی توسط متخصصان بهداشت و متخصصان ورزش دارد.